Ben sana hiç sarılamadım, elini tutup dolaşamadım, kucağında masal dinleyemedim, doya doya öpemedim..
Hep başkalarından dinledim seni, nasıl biri olduğunu, nasıl konuştuğunu hep başkaları anlattı bana.
Seninle olan anılarım o kadar az ki. Hayal meyal. Onlarda da yataktasın zaten. Felçlisin, kıpırdamadan yatıyosun.
Bugün konuştuk daha senden. Annem anlattı.
Nasıldı dedim? Nasıl bir insandı? Anlattı seni bana. Annem bana hamileyken iş yaptırmazmışsın ona. Otur dermişsin, başkası yapsın iki canlısın sen.
İnsanın dedesiyle hiç anısı olmaz mı ? İnsan dedesine doya doya sarılmaz mı ?
Ablam anlatırdı. Onlarla oynarmışsın. Kucağına alırmışsın. Hep kıskandım, çocukluk işte.
Hayal meyal hatırlıyorum bayramda elini öpmeye gelirdim koşa koşa. Annem tutardı, sarılamazsın 'hasta' derdi. İçimde kalırdı hep.
Dedeciğim ben geldim derdim kaldırır başını usulca bakardın bana. Yastığının altından para çıkarır verirdin. Dahası yok ama. Ne sarılabildim ben sana ne de doya doya öpebildim. Doğumgünlerimi sırf sende gör diye yanında 2. kez kutlarmışım annem söyler. Mumu üflerken elinden tutarmışım.
Kucağında olduğum tek fotoğrafım var, birlikte pastanın başındayız..
Hastalığın ilerlemeden önce..
Ölüm haberini aldığımda hatırlıyorum arkadaşımın doğumgünü partisiydi. Küçüğüm ama annem söylediğinde inanmamıştım. İnanılır mı ? Ölüm bu.
Son kez göstermemişlerdi bile seni, çocuğum diye.
Öldüğün gün bir kabus gördüm.
İlk kez ayaktaydın, ilk kez sağlamdın. Ama canını yaktıklarını gördüm. Hayatımın en kötü kabusuydu.
Babam anlattı, öyle bağırıyomuşum ki ölüyorum sanmışlar. Ne uyanıyomuşum, ne de ağlamayı kesiyomuşum.
Öldüğün hafta boyunca her yerde gördüm seni.Okula giderken, yemek yerken..
Şimdi her yıl mezarının başında konuşuyorum seninle.
Biraz kızgınım aslında sana derim hep. Benimle diğer torunlarınla ilgilendiğin gibi ilgilenemedin hiç diye. Ve hep kızarım kendime, neden bilmiyorum. 17 yaşındayım ama hala kızarım. Doğum günü partisi yerine yanına gelmek isteseydim, en azından son nefesinde yanında olsaydım belki son bi kez görebilirdim seni, en azından son bir kez 'Dedem' diyebilirdim..
Çok zamansızdı be dede. Küçüktüm, ölüm neydi bilmiyodum.
Sadece boş kalan yatağına bakıp ağlıyodum, neye olduğunu bilmeden.
İçimde oluşan boşluğa ağlıyodum.
Bugün bir kez daha seni ne kadar özlediğimi hatırladım.
Senden tek isteğim;
Gel rüyama bugün.
Küçük prensesin olarak değilde artık bir genç kız olarak sarılayım sana.
Mekanın cennet olsun dedeciğim..
Seni çok seviyorum ve her geçen gün daha çok özlüyorum..
